Aндоновиќ: Здравствена, енергетска но и опасност безбедносна криза? Регионот се уште ги решава меѓусебните недоразбирања

Косово и Босна и Херцеговина, двете поранешни југословенски републики кои во деведесетите години на минатиот век беснееше војна и таа беше запрена со посредтсво на меѓуародната заедница, се уште не успеваат да го постигнат поскауваниот државно правен статус. Косово се уште не успева да се договори со Србија за идниот свој државен статус, кој како најголема пречка е различното гледање на Приштина и Белград пред се околу српското население но и наследство кое се наоѓа во оваа поранешна јужна српска покраина. Имено изминатиот период атсмоферата започна да се движи во тензична насока, откако Приштина се обиде да воспостави поголема контрола врз северниот дел на Косово каде живеат срби. По Тензијата со регистерските таблички и акцијата на спецјалците на косовската полиција за заплена на српски производи, наголемо се најавува и акција на Приштина за заземање на клучната трафостаница Валач од каде со електрична енергија се снабдуваат населните места каде жиевее српско население. Белград тврди дека намерата на Приштина е да ја стави под контрола испорката на електрична енергија, и со тоа да предизвика хуманитарна криза со неипосрачување на електрчна енргија за српските домаќинства. како резултат на тоа,

Приштина би се стекнала со подобра преговарачка позиција со Белград, а, како се тврди, актуелниот премиер Албин Курти би го подигнал својот политички рејтинг, кој на неодамнешните избори се покажал како катастрофален. Тензијата е најавена и останува да се види како целата состојба ќе биде изменаџирана од меѓународната заедница. Паралено со ова трае и процесот на недоразбирањата околу функционирањето на федерацијата на Босна и Херцеговина. Српскиот ентитет предводен од Милорад Додик повеќе време највува дека федерацијата е нефункционална, и дека едиснтвено решение е отцепување на Република Српска од федерацијата. Додик најавува и формирање на српска армија и разузнавачка служба која би била под контрола на српскиот ентитет, а исто така не го признава меќународниот пратеник за Босна под образложение дека тој е непотребен. Токму овие ставови на Додик предизвикаа ризик , Советот за Безбедност на ОН да расправаат за меќународното присуство во Босна. Потегот на Додик беше темпиран во време кога истекува мисијата на Еуфор во Босна и се ризикуваше таа да не биде продолжена. Тоа значи дека евентуал оот повлекување на меѓународната воена мисија би можела да биде шанса на одредени структури да започнат нови вооружени конфликти. За среќа Советот за Безбедност успеа да се договори за продолжување на мандат на уште една година,но Кина и Русија кои дадоа подршка за продлжување на мисијата, за возврат бараа таа да не биде проширена, однсно да не биде засилена со дополнителен број на војници. И Босна и Херцеговина и Косово се замрзнати конфликти, кои покажааа дека доколку не се затворат, секогаш ќе бидат опасност од повторна дестабилизација