Андоновиќ: Тензиите меѓу САД и НАТО влијаат на Балканот?
Политичктата нестабилност на Црнагора, континуираниот замрзнат конфликт во Босна и Херцеговина и Косово, предизборјето и неутралноста на Србија, се чини дека добиваат на тензичност како резултат на руско- западниот конфликт околу Украина.
Црнагора е пред паѓање на владата и најверојатно вонредни парламентарни избори. Премиерот Кривокапиќ го става на гласање разрешувањето на својот потппрестедател АБазовиќ, кој се обидува да го урне кабинетот во кој самиот е потпрпестедател и а формира малцинска влада во Црнагора. Обидите на Абазовиќ се оценети како влијание а западните разузнавачки служби, кои според обвинувањата на Белград имаат за цел да го вратат поразениот на избори Мило Ѓукановиќ.
Во Босна и Херцеговина денска во споредство на САД и Еу започнаа рапсравта за изборни измени во федерацијата. Таму подогло време членот на тројното федерално престедателство, преставник на Србите Милорад Додик се залага и најавува отцепување на српскиот ентитет и прогласување на Р Српска како независна држава.Многумина на западот во Додик гледаат руско влијание, особено поради неговата блискот со рускиот престедџател Владимир Путин. Токму Р Српска се смета и како последно упориште на руското влијание на Балканот, нешто што во актуелната состојба на конфорнтациите меќу НАТО и Русија, секако не е состојба која западот би ја толерирал. Како една од првите мерки секако се воведените санкции на САД и сојузниците кон Додик.
Но овие санкции-предизвикаа неочекувани реакции во регионот. Но не од Белград туку од Загреб и хрватскиот престедател Зоран Милановиќ. Милановиќ вчера ја шокираше јавноста откако изјави дека секој оној кој од Хрвстка гласа за воведување на санкции кон Додик ке се смета за предавник. Милановиќ во изјавата појасни дека е подготвен да ги разреши сите оние хрватски преставници кои во Брисел би се обиделе да гласаат за санкции кон Додик, притоа јавно давајќи му подршка на српскиот член на тронито рпестедателство и криткувајќи го муслиманскиот член Бакир Изетбеговиќ.
Изјавата на Милановиќ веќе е протлкувана како најава дека Милановиќ , по урнекот на некогашната српска политика, се обидува да ги присоедини хрваттите од Босна и Херцеговина кон матицата Република Хрватска.
Наспроти него, Белград како да е воздржан или речиси не дава никаква подршка за нивниот снародник Додик, кој патем повее пати се сретнал со рускиот претседател Путин од српскиот престедател Александар Вучиќ.
И доека Хрватска најавува дека иако членка на НАТО нема да испраќа војници при евентуален конфликт во Украина, Србија како неутрална засега држава продлжува мака да мачи со Косово. На косово продлжуваат мерките на Приштина кон српските производи но и засилено полицикско присуство кви местата каде живее српско население. Особен проблем за Вучиќ е и предизборието во рпесрет на евентуален негов реизбор, изборна трка закажана за трети април, Опозицијата иако разединетс веќе му прави гавоболки рпеку разни протести низ улиците на Белград. И сето тоа во време на, можеби најголемата безбедносна криза по заврѓшувањето на Студената војна меќу Русија и западот. Големите речиси секогаш , во пресрет на конфликти со себе рамните, првин ги решаваат проблемите кај малите држави. Во наредниов период ќе се види длаи уркаинската криза може да ги забрза процесите на решавање на проблемите на балкнаот или можеби дополнително ќе ги закомплицира?