Георгиев: Знаеме што сакаме, што можеме да дадеме – доколку се случи блокада од Бугарија, не гледам како би се отвориле рацете кои ние ги подаваме
Колумната е мое лично сведоштво на историско-семејни драми кои се случувале по мајчинска страна. 1942 година дедо ми е убиен од бугарската администрација, бугарскиот фашистички окупатор. Таа тема постоеше и понираше во текот на овие години. Јас сум растен со таа тема, мајка ми директно растена и практично во нашето семејство се знаеше од таа страна дека ние ги мразиме бугарите, бидејќи тие го убиле дедо ми. Кога го донеле телото, баба ми Менка рекла ова не е мојот син. И низ оваа лична драма која се провлекува низ семејното минато, јас до еден момент, дури и пред да се случат да се случат овие перипетии изминативе 2 месеци, во еден момент одлучив дека ние мора да ја прекинмеме таа омраза и решив јас да бидам тој кој што ќе го направи тоа. Многу работи се променети, многу вода е протечено, ги гледаме историските паралели, големите драми помеѓу Германи и Франција и разбирам дека таа нишка на омраза, на пизма треба да се прекине и да тргнеме понатаму. Договорот со Бугарија ми беше повод за тоа.
Размислувајќи на тeмава претпоставувам дека човекот бил обичен војник, работел по наредба и бил дел од војска која во тоа време била во коалиција со Хитлер. Низ текстот се обидував да ги исчистам тие наслаги и да почнам прво од мене, па понатака деца, внуци да се исчистиме од таа пизма. Текстот е напишан пред ветото кога не знаевме што ќе се случи. Јас го објавив сега, токмуи заради тоа – мислам дека ова овето не треба да не спречи да размислуваме на отворен начин и да ј подадеме раката кон мнекој што до вчера сме го нарекувале окупатор. Реакциите се различни. Многу луѓе имаат слична приказна, до некои луѓе кои викаат ок, ти си престанал да ги мразиш Бугарите, ние во нашето семејство никогаш не сме ги мразеле, но од денеска ние почнавме да ги мразиме поради ситуацијата која се случува. Значи се работи за една сума на разни драми што ги поминуваат пред се етничките Македонци во овој однос кон Бугарија и македонско-бугарското прашање, изјави во Утрински брифинг д-р Гордан Георгиев.
-Зејтинот, тавчето сега, денес, утре е премногу жежок за да влеземе во некаква интроспекција. Јас се обидов и дадов еден пионерски, личен пример. Но прегратката со Бугарија за разлика од Грција ни е поблиска историски. Се уште има потомци на живи сведоци кои доживувале разни драми без оглед кој како им го сервирал тоа. Ние сме учеле тоа што ни е дадено. Ние мораме да влеземе во некои делови од историјата кои се недообјаснети или или еднострано објаснети, додава Георгиев.
Јас не сум песимист дека ќе има еден процес на еманципација и тоа е добрата работа од се ова што ни се случува.. Но Софија е премногу тврда по прашањето. Дури и шокирани сме од тоа колку е тврда. Сите ние знаеме кои сме, што сме и ние сме бетонирани во во однос на идентитето без разлика дали сме СДСМ, ВМРО или било која поитичка партија. Но не разбираме како може од Софија да ни се оспорува нешто базично, кое го споделуваме на ова парче територија. Тоа е пред се јазикот и никулците на раѓање на нацијата. На тој дел гледам дека и Комисијата е прилично цврста, но гледам дека и политичките елити не можат да одат чекор плус, без оглед што некој се плаши, смета Георгиев.
Комисиите на Германија и Франција се уште работат и ги допеглуваат историите. Но Историјата и конструирањето на нацијата е полна со премолчен конзенсуз на политичките и научните елити – дека некои теми ќе ги заборавиме, на а некои теми нема да се навраќаме. Франција и Виши и колонијалното минато на Франција до ден денес е табу тема. АКо овде направиме една дистинкција помеѓу политиката и историјата ние може а влеземе во еден процес на наоѓање политичко решение, а историското, националнот решение да тече како една бавна река со успони и падови, но полека да се решаваат прашањата. Тука мислам дека е момент и се надевам дека ќе се случи до декември, бугарската политичка елита ќе попушти во смисла да се овозможи политичко решение за Македонија да го почне процесот, да се намали оваа омраза која пламти кон бугарската држава, народ, за да може историските теми и ние самите како Македонци да ги отвораме. Јас немам проблем со тоа, вели Гордан Георгиев, говорејќи за искуставата од Франција и Германија кои можат да се искористат во односите помеѓу Бугарија и Македонија.
Целиот разговор со д-р Гордан Георгиев погледнете го во видеото