?? Иванов – Изи: Физичкото одржување на „Браќа Манаки“ станува се понеизвесно – големите фестивали треба да ја зачуваат формата заради која суштински постојат

Друштвото на филмските работници на Македонија е невладина организација основана на 21 мај 1950 година. Тоа е формирано како општествена организација што ги опфаќа филмските работници од сите профили. За прв претседател на ДФРМ беше избран Јован Бошковски, а Милтон Манаки, првиот снимател на Балканот беше избран за прв почесен член. Во него членувале и членуваат водечките авторски имиња кои стојат зад македонските филмски остварувања, велат од ДФРМ.

„Друштвото е иницијатор, основач и организатор на Интернационалниот фестивал на филмската камера ‘Браќа Манаки’, првиот и најстар светски филмски фестивал посветен на креативноста на светските кинематографери. ДФРМ членува во Европската федерација на режисери, Меѓународната асоцијација на кинематографери и во Европскиот продуцентски клуб. Друштвото го врши изборот на национален кандидат за наградата Оскар на Aкадемијата за подвижни слики уметност и науки, во категоријата за најдобар интернационален филм. Во Друштвото моментално членуваат над 100 филмски професионалци“, посочуваат од Друштвото на филмски работници.

Гостин во Утрински брифинг беше Игор Иванов – Изи, режисер и претседател на ДФРМ кој истакна дека, за жал како минува времето, физичкото одржување на Фестивалот „Браќа Манаки“ станува се понеизвесно. По откажувањето на три огромни фестивали од кои Манаки црпи програма, се соочуваме не само со проблем на физичко присуство во Битола, туку сега и со програма. Поголем дел од од нас кои сме вклучени во организација на „Браќа Манаки“ сметаме дека фестивал има значење на физичко присуство и сметаме дека на поголемите фестивали не им приличи да прават он-лајн изданија. Тоа е можеби добро за малите фестивали, додека големите треба да ја зачуваат формата заради која суштински постојат, изјави Игор Иванов – Изи.

-ДФРМ е пред значаен јубилеј – 70 години од своето постоење и за 2020 си постави предизвици, а тоа се: да се официјализира, дефинира статусот на филмските работници што е од круцијална важност за оваа индустрија, како и да се редефинира начинот на финансирање на македонските филмови. Филмската индустрија во Македонија покажа дека може, а сега на потег се институциите и секоја поддршка е добредојдена“, смета Иванов.