Бедиа Беговска: Убавината и проклетството на актерската уметност е што секогаш почнувате од почеток

Актерката Бедиа Беговска, доајен на Турскиот театар и на македонското глумиште е една од годинашните добитници на државната награда „11 Октомври“ за 2021 година, највисоко признание за животно дело. Таа по долги години отсуство се врати на сцената на Турскиот театар со улоги во претставите „Вишновата градина“ во режија на Владимир Милчин и „Славната Флоренс“, во режија на Драгана Милошевска.

„Мора да и’ се заблагодарам на директорката Несрин Таир, која ме врати во театарот, после долги години отсуство со два големи проекти. Убавината и проклетството на нашата професија актерството, но и воопшто во уметноста, особено во театарот бидејќи таму уметноста е жива материја се состои од тоа што секогаш почнувате од нула. Без оглед каков багаж имате зад себе, без оглед на тоа колку добри ролји сте направиле, секој нов проект го почнувате од ново и нема гаранција…да вашиот багаж значи нешто, но некогаш тоа не е важно ако не успеете да го дотерате проектот до крај онака како што се очекува од вас“, вели за Утрински брифинг, актерката Бедиа Беговска.

За својата најнова улога во претставата „Вишновата градина“ од Чехов, Беговска вели:

„Ликот на Љубов Андреева го сфаќам како мајка, поконкретно како мајка татковина, а Вишновата градина е нашата земја во која сме живееле и сме работеле. Љубов бега, се плаши да се соочи со проблемите во својот дом, во својата земја и бега надвор, во странство како што сега тоа го прават многу наши луѓе кои овде не можат да се снајдат и бегаат како гастарбајтери. Таа се враќа, но доцна, така и ние треба да се соочиме со нашите проблеми за да еден ден не биде премногу доцна. Така го доживеав тој лик како некој што се плаши да се соочи со своите проблеми, го одложува соочувањето и на крај многу катастрофално завршува затоа што ништо не останува од Вишновата градина“.